11 فیلم پاییزی برتر تاریخ سینما

در لیست 11 فیلم پاییزی برتر کدام فیلم ها قرار دارند؟ بهترین فیلم های پاییزی کدام فیلم ها میباشند؟ در لیست برترین فیلم های پاییزی کدام فیلم ها قرار دارند؟ محبوبترین فیلم های پاییزی کدام فیلم ها میباشند؟

در ادامه پاسخی جامع به این سوالات خواهیم داد،همراه مجله اینترنتی ماهتوتا باشید.

پاییز، فصلی که جان کیتس شاعر آن را «فصل مه و میوه‌های دل‌انگیز» خطاب می‌کرد، همیشه موهبتی برای فیلمسازان بوده است، مخصوصا بعد از ورود رنگ به دنیای سینما، ارادت فیلمسازان به این فصل بیشتر هم شد. فیلم‌های سیاه و سفید هم به پاییز زیاد رجوع می‌کردند، ولی فیلم ساختن درباره‌ی پاییز چه فایده‌ای دارد وقتی نتوانی آن طیف رنگی قرمز و نارنجی و قهوه‌ای برگ‌های پاییزی را نشان دهی؟

فیلم‌های تابستانی روی فرصت جوانی و خوشی‌های این فصل تمرکز می‌کنند، ولی در فصل پاییز است که کم‌کم شاهد بروز تغییرات بعد از بلوغ می‌شویم. در پاییز شاید برای یک لحظه خیره‌کننده همه‌جا را غرق در رنگ‌هایی زیبا ببینیم، ولی بعد از آن باید با ریزش برگ‌ها، تاریک شدن هوا و اندوه همراه با این فصل سر کنیم که ما را برای ورود به سرازیزی زمستان آماده می‌کند.

پاییز در سینما حالت‌های مختلفی به خود می‌گیرد، شامل عشاقی می‌شود که در پارک برگ‌ها را زیر پای خود له می‌کنند («وقتی هری سالی را دید…» – ۱۹۸۹، «پاییز در نیویورک» – ۲۰۰۰)، یا احساسات سرکوب شده‌ای که در شهری کوچک سر برمی‌آورند و آلوین استریت را مجبور می‌کنند که با تراکتورش کلی از زمین‌های کشاورزی آمریکا را در فصل درو طی کند («داستان استریت» – ۱۹۹۹). پاییز همچنین شامل فیلم‌های ترسناک هالووینی و کمدی‌های گرم روز شکرگزاری هم می‌شود.

فیلم پاییزی

درباره‌ی فصل درو فیلم زیاد داریم، از «دختر شهری» (فریدریش ویلهلم مورنائو – ۱۹۲۹) و «زمین» (الکساندرو داوژنکو – ۱۹۳۰) گرفته تا «روزهای بهشت» (ترنس مالیک – ۱۹۷۸) و «تس» (رومن پولانسکی – ۱۹۷۹). در پاییز همچنین کلی درام رابطه محور از اینگمار برگمان و وودی آلن داریم که تلاش می‌کنند فضای غم‌زده این فصل را به تصویر بکشند. نیویورک وودی آلن معمولا یک نیویورک پاییزی است، مثل نیویورک فیلم «هانا و خواهرانش» (۱۹۸۶)، «سپتامبر» (۱۹۸۷) و «زنی دیگر» (۱۹۸۸) که بخشی از حلقه‌ی کوچک فیلم‌های پاییزی او در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ هستند.

ما هم در این مقاله از مجله اینترنتی ماهتوتا می‌خواهیم به معرفی 11 فیلم پاییزی برتر تاریخ سینما بپردازیم. 11 فیلم خیلی کم است و باید گزینه‌های زیادی را حذف کرد، ولی باز هم با این فهرست می‌توانید درخشان‌ترین لحظه‌های پاییز در دنیای سینما را تجربه کنید.

بیگانه (The Stranger)

• کارگردان: اورسن ولز
• فیلمنامه‌نویس: آنتونی ویلر، ویکتور ترایوس، جان هیوستون
• بازیگران: لرتا یونگ، ادوارد جی. رابینسون، اورسن ولز، ریچارد لونگ
• سال: ۱۹۴۶

در جایی از فیلم، آقای پاتر مغازه‌دار (بیلی هاوس) که می‌خواهد کمی وقت بکشد و سر صحبت را با آقای ویلسون کارآگاه (ادوارد جی. رابینسون) باز کند، می‌گوید: «این روزها هوا زودتر تاریک می‌شود.» و در فیلم در شهر کوچک هارپر می‌توان دید که برگ‌های پاییزی در حال افتادن هستند و شاخه‌های برهنه آماده‌ی زمستان پیش رو می‌شوند.

داروخانه‌ی پاتر یکی از مهم‌ترین مراکز این شهر کوچک معمولی است و از نظر میزان رفت و آمد مردم در آن، تنها کلیسا و مدرسه رقبایش هستند. ولی در این میان پای یک غریبه به شهر باز می‌شود، فرانز کیندلر (اورسن ولز) یک افسر عالی ‌رتبه و نفرت‌انگیز نازی که خود را معلم مدرسه جا زده و وارد این شهر شده، و منتظر ظهور رایش چهارم است.

«بیگانه»، سومین فیلم کارنامه‌ی ولز که بعد از «همشهری کین» و «امبرسون‌های باشکوه» ساخته شد، خیلی خوب نشان داد که او در ساخت یک تریلر سرراست هم مهارت دارد، اما او پشت دوربین همین تریلر ساده هم استعداد و هنر خود را خیلی خوب به تصویر کشید. فیلم مفهوم آمریکا به مثابه‌ی یک خانه را خیلی خوب به تصویر می‌کشد و از این نظر، هم‌سنگ فیلم‌های مطرحی چون «سایه‌ی یک شک» (آلفرد هیچکاک – ۱۹۴۳) و «زندگی شگفت‌انگیزی است» (فرانک کاپرا – ۱۹۴۶) قرار می‌گیرد. وجه تمایزش این است که برداشتی وحشتناک از اردوگاه‌های کار اجباری نازی را به نمایش می‌گذارد.

حتما بخوانید » کپشن پاییزی

هرچه خدا می‌خواهد (All That Heaven Allows)

• کارگردان: داگلاس سیرک
• فیلمنامه‌نویس: پگ فنویک
• بازیگران: جین وایمن، گلوریا تالبوت، راک هادسن
• سال: ۱۹۵۵

در این فیلم هم دوباره در ایالت کنتیکت هستیم، ولی این‌بار نیروهای بدطینتی که قهرمان با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند، منشا داخلی دارند. ملودرام غم‌انگیز داگلاس سیرک، جین وایمن را در نقش یک بیوه‌ی طبقه‌ی متوسط به نام کری اسکات به تصویر می‌کشد که با باغبان زمختش (راک هادسن) وارد یک رابطه‌ی عاشقانه می‌شود. همین باعث پخش شدن کلی شایعه‌ی خجالت آور در آن منطقه می‌شود.

در جایی فیلم دختر اسکات از این رسم مصریان باستان صحبت می‌کند که بیوه‌زنان را همراه با شوهران مرده‌ی خود در قبر می‌گذاشتند. او بعدا متوجه می‌شود که مخالفت شدید خودش و برادرش با رابطه‌ی تازه‌ی مادرشان، چیزی کم از این حرکت مصریان باستان ندارد. آن‌ها تنها به خودشان فکر می‌کنند و ترجیح می‌دهند مادرشان همین خانواده‌ی خودشان را حفظ کند و به میراث به جا مانده از ازدواج محترم پیشینش راضی باشد. آن‌ها برای سر به‌راه کردن مادر، به عنوان هدیه‌ی کریسمس یک تلویزیون برایش می‌خرند. «فقط کافی است آن پیچ را بچرخانی، بعد از آن دیگر از تنهایی درمی‌آیی. چاره‌ی کار روی صفحه‌ است.»

ولی قبل از این که اسیر این هم‌پوشانی ناجور بین کریسمس و هم‌رنگی اسکات با جماعت شویم، سیرک یکی از درخشان‌ترین پاییزهای دنیای سینما را به تصویر می‌کشد. خیابان‌های عریض و باغ‌های بزرگ شهر خیالی فیلم را ردیف درختانی می‌پوشاند که همه به رنگ قهوه‌ای و نارنجی درآمده‌اند. چه صحنه‌ای زیباتر از این؟

حتما بخوانید » فیلم ترسناک

 دردسر هری (The Trouble with Harry)

• کارگردان: آلفرد هیچکاک
• فیلمنامه‌نویس: جان مایکل هیز
• بازیگران: ادموند گون، جان فورسایت، شرلی مک‌لین، میلدرد نتویک
• سال: ۱۹۵۵

سومین فیلم فهرست ما هم داستانش در نیوانگلند می‌گذرد (نیوانلگند منطقه‌ای در شمال شرق آمریکا است که شامل شش ایالت رود آیلند، کنتیکت، ورمانت، ماساچوست، مین و نیوهمپشایر می‌شود). به نظر می‌رسد باید قبول کنیم که در دنیای سینما، نیوانگلند بهترین پاییز را در خود دارد. سخت می‌شود آلفرد هیچکاک را کارگردانی در نظر گرفت که خیلی در قید مناظر زیبا باشد،

ولی او هم وقتی همراه با عوامل و بازیگران فیلم «دردسر هری» به ایالت ورمانت رفت، مسحور طبیعت رنگارنگ آن منطقه شد، طبیعتی که هرسال کلی گردشگر را از سراسر جهان جذب خود می‌کند.

فیلم یک کمدی ترسناک است درباره‌ی جسد شخصی به نام هری که از پنهان ماندن و دفن شدن خودداری می‌کند. از نظر ترسیم یک شهر کوچک آمریکایی تمیز و شیک، فیلم ما را به یاد «سایه‌ی یک شک»، دیگر فیلم هیچکاک می‌اندازد.

در شهر های‌واتر ایالت ورمانت، تراژدی مرگ هری وقتی به یک کمدی فارس تبدیل می‌شود که شهروندان این شهر تلاش می‌کنند جسد را از دید بقیه پنهان کنند. وایلز شکارچی (ادموند گون)، جنیفر راجرز (شرلی مک‌لین) و خانم گریولی (میلدرد نتویک) از جمله آدم‌های مهم شهر هستند که با این جسد مواجه می‌شوند، همه‌شان هم فکر می‌کنند که خودشان مسئول مرگ هری هستند.

طنز فیلم سیاه است، ولی وقتی در مقابل زیبایی زودگذر درختان برهنه‌ی فصل پاییز قرار می‌گیرد، به یک ترکیب جالب و فراموش نشدنی می‌رسد. شاید بتوان گفت زیبایی فیلم بیش از حد زودگذر است. چون هیچکاک و عواملش کمی دیر به ورمانت رسیدند و نتوانستند پاییزش را در نقطه‌ی اوجش به تصویر بکشند، به همین دلیل مجبور شدند با چسب‌های برگ‌های ریخته شده را به درختان بچسبانند!

حتما بخوانید » علت تغییر رنگ برگ درختان در پاییز

بعدازظهر پاییزی (An Autumn Afternoon)

• کارگردان: یاسوجیرو ازو
• فیلمنامه‌نویس: کوگو نودا، یاسوجیرو ازو
• بازیگران: چیشو ریو، ماریکو اوکادا، دایسوکه کاتو، ایجیرو تونو
• سال: ۱۹۶۲

بهتر است از نیوانگلند به سراغ توکیو برویم، توکیوی دوره‌ی رونق صنعتی بعد از جنگ جهانی دوم. و به سراغ کارگردانی برویم که می‌توان او را شاعر فصل‌ها خطاب کرد: یاسوجیرو ازو. همچون «آخر پاییز» که ازو در۱۹۶۰ ساخت،

«بعدازظهر پاییزی» هم برداشتی تازه از «اواخر بهار»، فیلم سال ۱۹۴۹ اوست. «اواخر بهار» داستان بیوه‌ مردی (چیشو ریو) است که دختر فداکارش نوریکو (ستسوکو هارا) را تشویق به ازدواج می‌کند، با وجود این‌که می‌داند ازدواج نوریکو مساوی است با تنهایی او تا پایان عمرش.

«بعدازظهر پاییزی» بیشتر یک فیلم داخلی است. داستان آن در خانه‌ها، اداره‌ها و میخانه‌هایی می‌گذرد که هرکس چند فیلم از آثار ازو را دیده باشد، با آن‌ها آشنایی کامل دارد.

این بار حتی نماهای بالشی ازو (به میان‌نماهایی گفته می‌شود که ازو در هنگام تدوین مورد استفاده قرار می‌داد، این میان‌نماها معمولا نماهای بدون شخصیتی از اتاق‌های خالی، مناظر طبیعی و … بودند) به جای مناظر و چشم‌اندازهای طبیعی، نماهایی از کارخانه‌ها را در برمی‌گیرد و خبر از ورود خزنده‌ی صنعت به تاروپود یک ملت می‌دهد.

ولی از همان صحنه‌های ابتدایی که شامل نماهایی از درختان عریان است، تا آن قالب رنگی مایل به قهوه‌ای ادامه‌ی فیلم، در لحظه لحظه‌اش می‌توان نوعی پایان پاییزی تلخ را حس کرد، بعدا معلوم شد که «بعدازظهر پاییزی» متاسفانه آخرین فیلم ازو، و بانگ خداحافظی‌اش بود.

حتما بخوانید » پادشاه فصل ها پاییز دانستنیها

سونات پاییزی (Autumn Sonata)

• کارگردان: اینگمار برگمان
• فیلمنامه‌نویس: اینگمار برگمان
• بازیگران: اینگرید برگمان، لیو اولمان، ارلاند یوسفسن، گونار بیورنستراند
• سال: ۱۹۷۸

در سال ۱۹۷۰، باب رافلسون کارگردان با الهام از سینمای برگمان یک درام روانشناختی غربی به نام «پنج قطعه‌ی آسان» ساخت. فیلم رافلسون داستان شخصیتی با بازی جک نیکلسون است که به دیدار پدر مریض‌ احوال خود می‌رود، پدری که سبک زندگی بورژوازی‌اش باعث شده به خانواده‌اش پشت کند.

آیا می‌توان گفت که  «سونات پاییزی»، فیلم محصول سال ۱۹۷۸ برگمان هم به نوعی ادای این کارگردان مولف سوئدی به باب رافلسون بود؟ هردو فیلم درباره یک پسر/دختر بیگانه هستند که مجبورند دوباره با پدر/مادر از خود راضی خود دیدار کنند، هردو در خانه‌ای پرت در کنار دریا می‌گذرند، و هردو صحنه‌های کلیدی دارند که کاری از شوپن با پیانو پخش می‌شود و هر نت آن احساس بین شنونده و نوازنده را بیش از قبل در هم ادغام می‌کند.

در «سونات پاییزی»، شنونده‌ی این قطعه شارلوت آندرگاست (اینگرید برگمان) است، نوازنده‌ی مشهور پیانو که با صبوری کنار دختر خود اوا (لیو اولمان) می‌نشیند و اجرای او از کار شوپن را می‌شنود، ابتدا با ملایمت تحسینش می‌کند، سپس به او یاد می‌دهد که بهتر بود چطور آن را بنوازد. رابطه‌ی بین آن‌ها همیشه این‌گونه بوده است. مادر نوازنده غرق در استعداد و شهرت بوده است، دختر ترسویش هیچ‌وقت به اندازه‌ی او خوب و جذاب نبوده است.

«سونات پاییزی» از‌ آخرین فیلم‌های کارنامه‌ی هردو برگمان (اینگمار و اینگرید) است. ولی هیچ‌ نشانی از استعدادی خاموش شده در آن دیده نمی‌شود. نگذارید فضای ساحلی آرامش‌بخش فیلم و طیف‌های رنگی پاییزی آن فریب‌تان بدهد. «سونات پاییزی» یک فیلم کوبنده درباره‌ی بی‌توجهی والدین است که باعث خسارت‌های جانبی زیادی شده است.

حتما بخوانید » فیلم الهام‌بخش

هالووین (Halloween)

• کارگردان: جان کارپنتر
• فیلمنامه‌نویس: جان کارپنتر، دبرا هیل
• بازیگران: دونالد پلیسنس، جیمی لی کرتیس، پاملا جین سولز، نانسی کیز
• سال: ۱۹۷۸

الان دیگر خیلی کیشه‌ای شده است که یک فیلم اسلشر (زیرگونه‌ای از فیلم‌های ترسناک که در آن، یک قاتل روانی قربانیانی را به قتل می‌رساند، معمولا با خون‌ریزی و کشتار زیادی همراه است) را با محوریت جشن هالووین بسازی، مقصر اصلی‌اش هم همین جناب جان کارپنتر است. به جز چند استثناء (مثل «آرسنیک و تور کهنه» از فرانک کاپرا – ۱۹۴۴، و چند صحنه‌ی فراموش نشدنی هالووین از فیلم «مرا در سنت‌لوئیس ملاقات کن» از وینست مینلی – ۱۹۴۴)،

به شکل غافلگیر کننده‌ای دنیای سینما کاری با این جشن سنتی ترسناک نداشت، تا این‌که جان کارپنتر یک قاتل روانی نقا‌ب‌پوش به نام مایکل مایرز را به دنیای سینما معرفی کرد، کسی که در دوران کودکی قتلی به راه انداخته و حال بعد از سال‌ها، از زندان می‌گریزد تا دوباره قتل‌هایش را آغاز کند.

فرمول اسلشری که کارپنتر بنا نهاد فوق‌العاده تاثیرگذار بود و باعث شد تا چند دهه بعد کلی فیلم ترسناک با هزینه‌های مختلف ساخته شود، تعداد این فیلم‌ها به حدی زیاد بود که حتی یک مجموعه فیلم به نام «فیلم ترسناک» با هدف هجو این سینما ساخته شد. ولی هنوز هم اگر فیلم ۱۹۷۸ کارپنتر را تماشا کنید، می‌توانید همان ترس و وحشت تماشاگران آن زمان را تجربه کنید.

نماهای نقطه‌نظری که پنهانی از پشت شاخ و برگ‌ها گرفته شده است، آن عنوان‌بندی ابتدایی با آن موسیقی هراسناک خود کارپنتر، آن لحظه‌ی دلچسب که دکترِ دونالد به تیمارستان می‌رسد و متوجه می‌شود بیماران اطراف ماشینش پرسه می‌زنند، فیلم هنوز هم پر از صحنه‌های خاطره‌انگیز است. خیلی‌ها هم ترجیح می‌دهیم شب‌های خود را زیر پتو با یک فیلم ترسناک سپری کنیم، «هالووین» جان کارپنتر هنوز جواب می‌دهد.

حتما بخوانید » بهترین فیلم انیمیشن

داستان پاییز (Autumn Tale)

• کارگردان: اریک رومر
• فیلمنامه‌نویس: اریک رومر
• بازیگران: بئاتریس رومان، ماری ریورا، آلن لیبولت
• سال: ۱۹۹۸

تا پیش از فیلم «راه‌های فرعی» (الکساندر پین – ۲۰۰۴)، منتقدان هروقت می‌خواستند درباره‌ی باده و میگساری صحبت کنند، به این درام عاشقانه‌ی پرشور اریک رومر رجوع می‌کردند، فیلمی که آخرین اثر از چهارگانه‌ی رومر درباره‌ی فصل‌ها است.

ماجراهای فیلم اطراف تاکستانی در منطقه‌ی رون می‌گذرد، داستان یک شراب‌ساز میانسال به نام ماگالی (بئاتریس رومان) که به اصرار یکی از دوستانش می‌پذیرد که یک آگهی دوست‌یابی در یکی از روزنامه‌های محلی منتشر کند. امیدش این است که مرد رویاهایش را پیدا کند، دیگر دارد پیر می‌شود و به واسطه‌ی شغل پرزحمتش هم کلا از دنیا و جامعه جدا افتاده است.

ولی همچون دیگر آثار رومر، این‌جا هم چنین استدلال و عقلانیتی در بوته‌ی آزمایش زنجیره‌ای از اتفاقات مختلف قرار می‌گیرد و دستگاه عریض و طویل سرنوشت به آرامی مسیر خود را پیش می‌برد.

رومر بیشتر یک فیلمساز تابستان‌باز بود («پائولین در ساحل» – ۱۹۸۳، «پرتو سبز» – ۱۹۸۶)، اما در «داستان پاییز» خیلی خوب موفق می‌شود زیبایی مناطق تاکستانی فرانسه در فصل برداشت محصول، روزهای پاییزی و نور طلایی خورشید کم‌رمق را به تصویر بکشد. استیون هولدن، در نقدی که در نیویورک تایمز برای این فیلم نوشت،

می‌گوید: «فیلم فضای احساسی فوق‌العاده‌ای دارد، آواز پرندگان، باد و نور و سایه‌ای که زینت‌بخش این فصل هستند و زمانی از روز که جزئیات خارق‌العاده‌ای دارد. تمام این‌ها باعث می‌شوند که شما غرق در دشت‌های مورد نظر ماگالی شوید.»

حتما بخوانید » فیلم پرجستجوی گوگل

راشمور (Rushmore)

فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی

• کارگردان: وس اندرسون
• فیلمنامه‌نویس: وس اندرسون
• بازیگران: بیل مری، جیسون شوارتزمن، اولیویا ویلیامز، سیمور کاسل، رایان کاکس، میسون گمبل
• سال: ۱۹۹۸

فصل درو و هالووین و رنگ‌های مختلف، اما بیایید فراموش نکنیم که پاییز علاوه بر این‌ها، فصل رفتن به مدرسه هم هست، آن هم بعد از تعطیلات تابستانی طولانی که پر از هیجان و تجربه‌های مختلف بوده است. مدرسه برای مکس فیشر (جیسون شوارتزمن)، دانش‌آموز معروف دبیرستان راشمور، چیزی به جز هیجان ندارد. او که همیشه عاشق حل معادله‌های ریاضی سنگین و پیچیده است، هاروارد را به عنوان دانشگاه رزرو خود در نظر دارد، در همه‌ی کلاس‌های فوق‌برنامه شرکت می‌کند و تمام زندگی‌اش در مدرسه خلاصه می‌شود.

در جایی از فیلم هرمان بلوم (بیل مری)، دوست میلیاردر مکس که مبهوت مهارت‌های اجتماعیش شده، از او می‌پرسد: «رازت چیست، مکس؟» مکس در پاسخ می‌گوید: «به نظرم فقط باید دنبال چیزی بروی که دوست داری. و بقیه‌ی زندگی‌ات هم همین کار را بکنی. برای من، این کار رفتن به راشمور است.»

کل داستان فیلم در فصل پاییز می‌گذرد و گذر زمان‌ را با کارت‌های هر ماه می‌بینیم. «راشمور» را می‌توان یکی از فیلم‌های موفق، عجیب و دوست‌داشتنی وس اندرسون در نظر گرفت.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های کمدی ایرانی

دور  از بهشت (Far from Heaven)

فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی

• کارگردان: تاد هینز
• فیلمنامه‌نویس: تاد هینز
• بازیگران: جولیان مور، دنیس کواید، دنیس هیزبرت، پاتریشیا کلارکسون
• سال: ۲۰۰۲

پاییز در هیچ فیلمی به اندازه‌ی «دور از بهشت»، فیلم محصول ۲۰۰۲ تاد هینز، دوست داشتنی‌ نبوده است. فیلم که ادای دینی به ملودرام‌های دهه‌ی ۱۹۵۰ داگلاس سیرک است، خیلی خوب موفق می‌شود پالت رنگی را ارائه بدهد  که در «هرچه خدا بخواهد» و دیگر آثار آن زمان سیرک می‌دیدیم.

در «دور از بهشت» دوباره به حاشیه‌های شهری کنتیکت برمی‌گردیم، به سال ۱۹۵۷، کتی ویتاکر (جولیان مور) خانه‌دار و دیگر دوستان خانه‌دارش دارند با لباس‌هایی قرمز و سبز و قهوه‌ای، خود را برای فصل پاییز آماده می‌کنند. چه راهی بهتر از این برای ستایش شکوه فصل برگ‌ریزان طبیعت؟

حتما بخوانید » فیلم معمایی

ولی حواستان باشد که خیلی غرق در آن زیبایی نشوید. همچون سیرک، تاد هینز هم با کمی زحمت، تلاش می‌کند این کمال به ظاهر بی‌نقص را کنار بزند و ریا و استانداردهای دوگانه‌ی آن دوره را به نمایش بگذارد. بخش‌های زیادی از پی‌رنگ فیلم وام گرفته از «هرچه خدا بخواهد» و «تقلید زندگی» (۱۹۵۹)، دیگر فیلم کلاسیک سیرک هستند.

بعد از این‌که معلوم می‌شود همسر کتی (دنیس کواید) همجنس‌گرا است و کتی به باغبان سیاه‌پوست‌شان (دنیز هیزبرت) پناه می‌برد و با او وارد رابطه‌ی عاشقانه می‌شود، تعصب‌ها سر برمی‌آورند و جایگاه مهم کتی در جامعه‌ی اطرافش زیر سوال می‌رود.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های دنیا

هلن (Helen)

فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی فیلم پاییزی

• کارگردان: جو لاولر، کریستین مالوی
• فیلمنامه‌نویس: جو لاولر، کریستین مالوی
• بازیگران: آنی تاونزند، سندی مالیا، دنیس جابلینگ
• سال: ۲۰۰۸

حتما بخوانید » بهترین فیلم های عاشقانه

در یکی از صحنه‌های ابتدایی این درام معمایی، یک دختر نوجوان با کتی به رنگ زرد روشن در پارک در حال قدم زدن است. بقیه‌ی مردم هم در میان برگ‌های پایییزی افتاده روی زمین، به راه خود ادامه می‌دهند. روند رویاگونه‌ی این صحنه‌ها ما را مجاب می‌کند که بیشتر توجه کنیم، با وجود این‌که اصلا هنوز نمی‌دانیم در این تصاویر دنبال چه می‌گردیم.

کمی بعد، متوجه می‌شویم که دختری به نام جوی گم شده است، تلاش می‌کنیم چیزهایی که در این صحنه‌ها دیده‌ایم را به یاد بیاوریم، مبادا این روز پاییزی آرام که در فیلم دیدیم سرنخی در خود داشته است.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های جهان

کریستین مالوی و جو لاولر کارگردان، با نوعی ادای دین به «آگراندیسمان» میکل‌آنجلو آنتونیونی و معمای پارکش، نابودی جوی را به یک علامت سوال تبدیل می‌کنند (البته اگر فیلم کوتاه این دو نفر به نام «جوی» را ببینیم، می‌توانیم به یک پاسخ احتمالی برسیم) و به جای آن روی هلن (آنی تاونزند در اولین فیلم خود) تمرکز می‌کنند، دختر یتیمی که پلیس هنگام تحقیقات خود از او می‌خواهد نقش جوی را بازی کند. هلن همان کت جوی را می‌پوشد،

با همان پریشانی جوی با پدر و مادر طبقه‌ی متوسطش غذا می‌خورد و با دوست‌پسر جوی صمیمی می‌شود. هلن خیلی راحت جا پای جوی می‌گذارد، چنان که گویی یک رویا است. مالوی و لاولر در اولین فیلم بلند خود که کار درخشانی هم هست، خیلی خوب با مفهوم سیال هویت بازی می‌کنند.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های جنگی

هر اتفاقی که در این پارک رخ داده است، درختان قرار نیست چیزی به ما بگویند. باد در شاخه‌های عریان‌شان می‌پچید و آن‌ها در سکوت تنها نظاره می‌کنند.

 

برتر بهترین فیلم پاییز فیلم فیلم سینمایی معرفی فیلم

16 فیلم لاتین که حتما باید ببینید

در لیست 16 فیلم لاتین که حتما باید ببینید کدام فیلم ها قرار دارند؟ بهترین فیلم های سینمای لاتین تاریخ سینما برای شامل کدام فیلم ها میشوند؟ بهترین فیلم های لاتین تمام دوران برتر تاریخ سینما از نظر بینندگان کدام فیلم ها هستند؟ بهترین فیلم سینمای لاتین کدام فیلم می باشد؟ بهترین فیلم های سینمای لاتین که شما را پای تلویزیون میخکوب می‌کنند کدام فیلم ها هستند؟

در ادامه پاسخی جامع به این سوالات خواهیم داد.همراه مجله اینترنتی ماهتوتا باشید.

سینمای لاتین، در میان هیاهوی سینمای هالیوود و فراگیری جهانی‌اش، کمتر دیده می‌شود. اگرچه هالیوود شهرت جهانی‌اش را مدیون دستگاه‌ها و ابزارهای تبلیغاتی قدرتمندش است، همین بی‌عدالتی و عدم توازن، که به حوز‌ه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هم کشیده می‌شود، و تقابل فرهنگ امریکایی و لاتین دقیقاً همان چیزی است که در بسیاری از فیلم‌های لاتین به آن پرداخته می‌شود.

اما برخلاف تصور همگانی سینمای لاتین تنها به تصویر این بخش تأثربرانگیز تاریخ و فرهنگ خود محدود نمی‌شود؛ هم درام‌های عاشقانه‌ی این پدران قصه‌گویی، حتی در همین فضای محدودی که دارند، در میان عاشقان و مخاطبان سینما معروف و محبوب است، هم در انیمیشن و مستندسازی و ژانر کمدی و جنایی ثابت کرده‌اند که می‌توانند موفق ظاهر شوند.

از سویی، به لطف تغییرات فرهنگی و گسترش ابزارهای رسانه در سال‌های اخیر، با اینکه سیاست‌های دولت دونالد ترامپ تا حدی به عقب راندن و محدود کردن بخشی از جمعیت لاتین دنیا منجر شد، صداها و چهره‌های لاتین روزبه‌روز بیشتر و بیشتر به گوش و چشم مردم دنیا می‌رسد.

حالا به جز حضور و موفقیت برخی بازیگران و کارگردانان لاتین‌تبار در سینمای هالیوود، فرصت نمایش خلاقیت و حقیقت زندگی مردمان لاتین از سوی نابغه‌هایش یا نابغه‌های ملیت‌های دیگر در فستیوال‌های بین‌المللی بیشتر شده است؛ فرصت‌هایی که گاه به دریافت نامزدی یا جایزه‌ای مهم و معتبر جهانی نیز تبدیل می‌شود. در این مقاله از مجله اینترنتی ماهتوتا نگاهی به برخی مهم‌ترین فیلم‌های جدید و قدیمی لاتین‌ و آثار شاخص کارگردانان و بازیگران لاتین می‌اندازیم.

فرزندان آدم (Children of Men)

• محصول ۲۰۰۶
• کارگردان: آلفونسو کوارون
• بازیگران: کلایو اوون، جولین مور، مایکل کین

خلاصه داستان: سال ۲۰۲۷ است و تمام زنان دنیا نازا شده‌اند. جوان‌ترین ساکن زمین به‌تازگی در هجده‌سالگی درگذشته ‌است و مردم دنیا کاملاً ناامیدند. بحران و آشفتگی پایه‌های تمدن بشری را متزلزل کرده است و بریتانیا، که خود صحنه‌ی آشوب و درگیری فرقه‌های متخاصم ملی‌گراست، آخرین پایگاه پابرجای دنیاست. سیل مهاجران پشت دروازه‌های محصور بریتانیا اجازه‌ی ورود به این کشور را ندارند و دنیای در شرف مرگ و نیستی، آخرین شانس بقایش را در وجود زنی سیاهپوست، به نام کی، می‌بیند. این میان مردی افسرده‌حالِ فرزند از دست‌داده به نام تئو (کلایو اوون) مأموریت دارد که از این زن محافظت کند.

«فرزندان آدم» فیلمی مهم، در ژانر علمی‌تخیلی، اقتباسی از یک رمان قوی است که باید دست‌کم یک بار آن را دید. آلفونسو کوارون، کارگردان مکزیکی‌اش، که تا پیش از این فیلم ساخت دو فیلم بلند لاتین و یک هری پاتر را در کارنامه‌ی خود دارد، با «فرزندان آدم» به شهرت جهانی رسید و بعد با «جاذبه» (Gravity) و «روما» (Roma) جا پای خود را در سینمای هالیوود و جهان محکم کرد. در «فرزندان آدم» هنر و قدرت کارگردانی کوارون و فیلمبرداری امانوئل لوبزکی مکزیکی،

همکار دیرینه‌اش، در به‌تصویر کشیدن جهان تاریک آخرالزمانی باورپذیر، که به لحاظ زمانی و محتوایی چندان با امروز ما فاصله‌ای ندارد، با سکانس‌پلان‌های درخشان و ضرباهنگ سریع اما منسجم، نفس مخاطب را می‌گیرد و او را به صندلی میخکوب می‌کند. البته در پایان از تزریق کمی امید هم غافل نمی‌ماند. «فرزندان آدم» در سه بخش بهترین فیلمبرداری، فیلمنامه‌ی اقتباسی و تدوین نامزد دریافت اسکار شد، اما نظر بریتانیایی‌ها را به خود جلب و جایزه‌ی بهترین فیلمبرداری بفتا را از آن خود کرد.

حتما بخوانید » فیلم ترسناک

سلنا (Selena)

• محصول ۱۹۹۷
• کارگردان: گرگوری ناوا
• بازیگران: جنیفر لوپز، ادوارد جیمز آلموس

خلاصه داستان: داستان واقعی زندگی سلنا کوینتانیلا پرز، خواننده‌ی اهل تگزاس، از روزهای آغازین کار او تا زمانی که به شهرت می‌رسد، اجراها، زندگی شخصی و بعد مرگش.

نمی‌شود از فرهنگ لاتین حرف زد و اشاره‌ای به ملکه‌ی لاتین‌های تگزاس امریکا، سلنا کوینتانیلا پرز، نکرد. درامی که بر اساس زندگی‌‌نامه‌ی این خواننده‌ی محبوب لاتین ساخته شد، یکی از کلاسیک‌های پرطرفدار خانواده‌های لاتین است. «سلنا» با بازی جنیفر لوپز، از دیگر چهره‌های شاخص لاتین که توانست در هنر و موسیقی جریان اصلی امریکا بدرخشد، زندگی حرفه‌ای باشکوه اما کوتاه سلنا کوینتانیلا را به تصویر می‌کشد و نگاه صمیمی‌تری به زندگی شخصی او، قلب مهربانش و شور و عشقی که به ریشه‌هایش داشت، می‌اندازد.

اهمیت سلنا در فرهنگ لاتین به جز حرفه‌ی موفقی که در جریان اصلی امریکا برای خودش رقم زد، به این دلیل است که باعث شد هنرمندان لاتین قدم به عرصه‌ی موسیقی جهانی بگذارند. پایان تلخ رؤیای امریکایی این هنرمند پیشرو لاتین تأثیرگذاری قصه‌ی زندگی‌اش را دوچندان می‌کند.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های فرانسوی

کوکو

• محصول ۲۰۱۷
• کارگردان: لی آنکریچ
• صداپیشگان: آنتونی گونزالس، گائل گارسیا برنال، بنجامین برت

خلاصه داستان: پسرک دوازده‌ ساله‌ای به نام میگل (آنتونی گونزالس) که به موسیقی علاقه‌مند است، آرزو دارد مثل هنرمند الگویش، ارنستو دِلا کروز، به نوازنده‌ای حرفه‌ای تبدیل شود. اما ممنوعیت نسل‌به‌نسل موسیقی در خانواده، مانع بزرگی بر سر راه اوست. اتفاقی که در فستیوال موسیقی «روز مردگان» برای او می‌افتد، او را وارد سرزمین مردگان می‌کند و مسیری که باید طی کند تا به آرزویش برسد.

کوکو را همه باید ببینند؛ نه فقط به خاطر پیام سیاسی‌ای که به امریکا و جهان مخابره می‌کند، این فیلم قابلیتی دارد که می‌تواند در دل همه نفوذ کند. البته نمی‌توان زمان ساخت و اکران فیلم را نادیده گرفت؛ زمانی که رئیس‌جمهور سابق ایالات‌متحده مذبوحانه تلاش می‌کرد بین ایالات‌متحده و مکزیک دیوار بکشد، کمپانی دیزنی و پیکسار با ساخت این فیلم بر ایجاد پل بین برای اتحاد فرهنگ‌ها و از بین بردن حفره‌ی فرهنگی تحمیل‌شده به مکزیک و امریکا تأکید کردند؛ تأکیدی که از چشم اعضای آکادمی اسکار دور نماند و جایزه‌ی بهترین انمیشن را برایش به ارمغان آورد.

این نامه‌ی عاشقانه به مکزیک و سنت‌هایش با انیمشن نفسگیر، رنگ‌های زنده و موسیقی امیدبخش‌اش به اهمیت خانواده، عشق و خاطره می‌پردازد. در کنار این مفاهیم، از واقعیت و خطرات تبدیل شدن به یک هنرمند، از خودگذشتگی‌هایی که می‌طلبد و آدم‌های از جنس و رنگ‌های مختلفی که در این مسیر بر سر راه قرار می‌گیرند، و حرفه‌ای که تو را از فراز و نشیب‌های احساسی بالا و پایین می‌برد، می‌گوید.

حتما بخوانید » فیلم ماشینی

کتاب زندگی (The Book of Life)

• محصول ۲۰۱۴
• کارگردان: خورخه گوتیارز
• صداپیشگان: دیه‌گو لونا، زویی سالدانیا، چنینگ تیتوم

خلاصه داستان: دو پسربچه به نام‌های مانولو (دیه‌گو لونا) و خواکین (چنینگ تیتوم) در مکزیک که یکی آرزو دارد گاوباز و نوازنده‌ی گیتار شود و دیگری آرزوی قهرمان شدن و دفاع از شهرش را در سر دارد، عاشق دختری به نام ماریا (زویی سالدانا) هستند. الهه‌ی حاکم بر سرزمین خاطره‌ها (سرزمین مردگانی که بازماندگان‌شان روی زمین هنوز به یادشان هستند)، لامورتا و همسرش زیبالبا، که حاکم سرزمین فراموشی (سرزمین مردگانی که دیگر کسی از زندگان به یادشان نیست)، بر سر پایان این ماجرا با هم شرطی می‌بندند که ببینند در نهایت کدام‌یک از پسرها به ماریا خواهد رسید.

«کتاب زندگی» هم یکی از فیلم‌های لاتین است که به خاطر عشقش به هنر، سنت، دانش و فرهنگ مکزیکی غنی است. در ظاهر به نظر می‌رسد که صرفاً قصه‌ای عاشقانه است، اما در واقع پا را از این فراتر می‌گذارد و موضوعی غم‌انگیز را با نگاهی زیبا و ترکیبی از طنز و موسیقی به نمایش می‌کشد. پیام زیبای این انیمیشن جادویی می‌خواهد به مخاطب بگوید که به رفتگان از این دنیا نه فقط با یادآوری خاطرات‌شان، که با بررسی خطاها یا افسوس‌هایشان و درس گرفتن از آنها، عشق بورزیم. این فیلم می‌خواهد به ما یادآوری کند که زندگی را در آغوش بکشیم، همه‌ی آدم‌های اطراف‌مان را دوست داشته باشیم و فرهنگ‌مان را، که از ما موجودات منحصربه‌فردی می‌سازد، ارج بنهیم.

حتما بخوانید » سریال فانتزی

ریتا مورنو: دختری که تصمیم گرفت به هدفش برسد (Rita Moreno: Only a Woman Who Determined to Go for It)

• محصول ۲۰۲۱
• کارگردان: مارییِم پرز رییِرا
• با حضور: ایوا لانگوریا، گلوریا استفان، مورگان فریمن، ووپی گلدبرگ

خلاصه داستان: ریتا مورنو هفتاد سال با اجراها و نقش‌آفرینی‌هایش منبع الهام و مایه‌ی سرگرمی بسیاری از عاشقان و مخاطبان سینما بوده است. این مستند روایتی است از کودکی تا روزهای ستاره بودن او.

مستند ریتا مورنو، بازیگر، خواننده و رقصنده‌ی اهل پورتوریکو، که در آثار مهمی همچون «داستان وست‌ساید» (Westside Story) و «آواز در باران» (Singing In the Rain) حضور داشته است، در افتتاحیه‌ی ساندنس ۲۰۲۱ به نمایش درآمد. این مستند فوق‌العاده و بی‌نظیر، زندگی حرفه‌ای ستاره‌ی لاتین سینمای هالیوود را در عصر طلایی‌اش، تعصباتی که به عنوان یک خارجی با آن روبه‌رو بود، تلاش‌ها و موفقیت‌هایش را به تصویر می‌کشد. این فیلم همچنین تصویر عمیقی از صنعت سرگرمی را از نگاه یک پورتوریکن، که به ریشه‌های خود می‌بالید و مجبور بود برای رسیدن به آرزویش موانع زیادی را پشت سر بگذارد، نشان می‌دهد.

حتما بخوانید » انیمیشن‌ آسیایی

راز درون چشم‌هایشان (El Secreto de sus Ojos)

• محصول ۲۰۰۹
• کارگردان: خوان خوزه کامپانه‌یا
• بازیگران: ریکاردو دارین، سولداد بیژامیل، گیژرمو فرانچلا، پابلو راگو

خلاصه داستان: یک وکیل بازنشسته‌ی دادگستری فدرال آرژانتین (ریکاردو دارین) رمانی را بر اساس یک پرونده‌ی مختومه‌ی حل‌نشده‌ی قدیمی‌اش می‌نویسد و سعی می‌کند به کمک دوست و همکار قدیمی‌اش (سولداد بیژامیل) راز حل‌نشده‌ی این پرونده را حل کند. پرونده مربوط به زن جوان تازه‌عروسی بوده است که بر اثر تجاوز جنسی در منزل خود کشته می‌شود. سیر احساسی این وکیل در خاطرات گذشته او را به نتیجه‌ی شوکه‌کننده‌ای می‌رساند.

این درام اسپانیایی آرژانتینی برنده‌ی جایزه‌ی گویا و بهترین فیلم خارجی اسکار، که اقتباسی است از رمانی به نام «پرسش چشمان‌شان» (La pregunta de sus ojos) نوشته‌ی ادواردو ساچری، ازجمله بهترین فیلم‌های ژانر جنایی مهیج است. روایت غیرخطی این فیلم که پرده از یک پرونده‌ی قتل و تجاوز برمی‌دارد، در کنار عواقب خطاها و فرصت‌های از دست‌رفته‌ی شخصیت‌های فیلم، اثرگذاری‌اش را بیشتر می‌کند. یک نکته از بی‌شمار ویژگی‌های خوب این فیلم این است که از نمایش بهترین و بدترین بخش‌های فرهنگ آرژانتینی خجالت نمی‌کشد.

از سویی، خط جنایی قصه را با داستانی عاشقانه، هنرمندانه ترکیب می‌کند. یک صحنه‌‌ی تک‌برداشتی تعقیب‌وگریز هم دارد که به‌قدری آدرنالین را بالا می‌برد که تماشاگر فکر می‌کند خودش در صحنه حضور دارد.

حتما بخوانید » سریال درام

بئاتریس در مهمانی شام (Beatriz at Dinner)

• محصول ۲۰۱۷
• کارگردان: میگل آرتتا
• بازیگران: سلما هایک، جان لیسگو، کلویی سونی

خلاصه داستان: بئاتریس (سلما هایک) ماساژور و درمانگر ساکن لس‌آنجلس است که به دعوت یکی از مراجعه‌کنندگانش، کتی، به عمارت کنار ساحل می‌رود. در راه ماشینش خراب می‌شود و کتی از او دعوت می‌کند که با او در یک شام کاری همراه شود. سر و کله‌ی مهمان‌ها پیدا می‌شود و بئاتریس به‌ناگاه خودش را در جنگی کلامی با شخصی بانفوذ در حوزه‌ی املاک، که پول برایش از آدم‌ها مهم‌تر است، می‌بیند.

فیلم سینمای لاتین

میگل آرتتا، کارگردان اهل پورتوریکو، فیلمی درباره‌ی چند مهاجر مکزیکی در تلاش برای ساختن حرفه را در کنار درمانگری، که خودش را شاخ‌ تو شاخ با فردی می‌بیند که مجموعه‌ای است از تمام چیزهایی که او از آن متنفر است، هنرمندانه کارگردانی می‌کند. نتیجه یکی از پرتنش‌ترین بحث‌های بر سر میز شام در عالم سینماست. شخصیت سلما هایک در این بحث اشارات ظریفی به رویکرد جامعه‌ی امریکایی در قبال نژاد، طبقه و سنت می‌کند. این تفسیر تند و تیز و به لحاظ زمانی به‌موقع اجتماعی قرار است مخاطب را اذیت و وادار کند که با خود بیندیشند اگر در موقعیت بئاتریس، یعنی مواجهه با ساکنینِ امریکایی که ترامپ ساخته است، قرار بگیرند، چگونه عمل می‌کنند.

حتما بخوانید » کمدی سیاه

در هایتس (In The Heights)

• محصول ۲۰۲۱
• کارگردان: جان ام. چو
• بازیگران: آنتونی راموس، کوری هاکینز، لزلی گریس

خلاصه داستان: سه روز از زندگی مردمانی در محله‌ی لاتین (با اکثریت دومینیکن) واشینگتن هایتس در منهتن نیویورک که دربار‌ه‌ی صاحب یک خواربارفروشی است که بعد از ارثیه‌ی قابل توجهی که به او می‌رسد، قصد دارد مغازه‌اش را تعطیل کند و روزهای بازنشستگی را در جمهوری دومینیکن بگذراند. اما تردید دارد.

درام موزیکال امریکایی که کارگردانی امریکایی‌تایوانی بر اساس نمایشی با همین نام نوشته‌ی لین-منوئل میرندا ساخته است، داستان مردمانی را روایت می‌کند که هریک برای زندگی بهتر به دنبال آرزوهای خود هستند. برخلاف انتقادهای فراوانی که به فیلم شده است، «در هایتس» سنت لاتین‌تبارها را به‌گونه‌ای ترسیم می‌کند که پیش از آن هرگز شاهدش نبوده‌ایم.

ما بیشتر در فیلم‌های مربوط به لاتین‌ها یا با حضور لاتین‌ها با شخصیت‌های آسیب‌دیده یا دست‌چندم مواجهیم که به‌گونه‌ای از سنت‌های خود در تقابل با فرهنگ امریکایی آسیب می‌بینند و نادیده گرفته می‌شوند، اما در این فیلم، شاهد جوانانی هستیم که به ریشه‌هایشان افتخار می‌کنند و نسبت به سنت و فرهنگ خود احساس خوبی دارند. این فیلم لاتین به هیچ وجه کلیشه نیست و تنها جشنی از فرهنگ‌های متنوع لاتین است.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های دهه‌‌ی گذشته

درس‌های زبان (Language Lessons)

• محصول ۲۰۲۱
• کارگردان: ناتالی مورالس
• بازیگران: ناتالی مورالس، مارک دوپلاس

خلاصه داستان: زنی به نام کارینو (ناتالی مورالس)، که مشکل اعتماد کردن به دیگران را دارد اما در جست‌وجوی عشق است، و مردی به نام آدام (مارک دوپلاس)، که خجالتی اما دوست‌داشتنی است ولی یک تراژدی در زندگی‌اش دارد که به دنبال گریز از آن است، از طریق تماس آنلاین با هم آشنا می‌شوند. کارینو معلم زبان اسپانیایی آدام شود و به‌تدریج دوستی‌ای بین‌شان شکل می‌گیرد.

درامی درباره‌ی همه‌گیری بی آنکه در آن به همه‌گیری اشاره شود، به کارگردانی ناتالی مورالس امریکایی‌کوبایی که اولین نمایش جهانی‌اش را در جشنواره‌ی برلین ۲۰۲۱ تجربه کرد. مورالس و مارک دوپلاس هم بازیگران این فیلم هستند و هم خالقان دو شخصیت اصلی فیلم. این دو، شخصیت‌ها را به طور جداگانه خلق کردند و بعد در مقابل هم قرار دادند تا ببیند چطور با هم برخورد می‌کنند. دوپلاس، که پیش از این سراغ ساخت فیلم‌هایی رفته بود که آشکارا نشان از روزگار شیوع جهانی کرونا دارند، می‌گوید در «کلاس‌های زبان» هیچ‌کس از واژه‌ی هراس‌انگیز «پاندمی» استفاده نمی‌کند ولی فاصله میان شخصیت‌های فیلم گویای همه‌چیز است.

این فیلم نه‌تنها در دوران فاصله‌های اجتماعی همچون پرتوی از نور خورشید است، بلکه جنسی از دوستی را تصویر می‌کند که این روزها در رسانه‌ زیاد نمی‌بینیم. این فیلم با نمایش تصویری ملموس از مهر و فقدان، نشان می‌دهد که چطور آدم‌ها در زمانی که به یک دیگری نیاز دارند، قدم به زندگی‌های هم می‌گذارند. شیمی بین شخصیت مرد و زن، در کنار کلاس آموزش زبان اسپانیایی، که خود مایه‌ی دلخوشی و دلگرمی است، اینکه چطور یادگیری موضوعات جدید می‌تواند منجر به دوستی‌ها و روابط تازه شود، همه و همه دست‌‌به‌دست هم می‌دهد که «کلاس‌های زبان» فیلمی خوشایند برای تماشا، به‌طور ویژه در این روزها، باشد.

حتما بخوانید » 11 فیلم اول کارگردانان مشهور

موی بد (Pelo Malo)

• محصول ۲۰۱۳
• کارگردان: ماریانا روندون
• بازیگران: بتو بنیتس

خلاصه داستان: پسربچه‌ای نه‌ساله در آپارتمانی فرسوده در کاراکاس با مادر بیوه و برادر کوچکش زندگی می‌کند. او موهای بدی (Pelo Malo، اصطلاحی در زبان لاتین برای موهای فر مدل افریقایی) دارد که از آن ناراضی است و به طرق مختلف سعی می‌کند آن را صاف کند. مادرش از این موضوع ناراحت است، چرا که توجه بیش از اندازه‌ی پسر به ظاهرش را کاری دخترانه می‌داند.

اگرچه مردمان لاتین سنت‌های زیبایی دارند، مسائلی در فرهنگ‌شان وجود دارد که چندان خوشایند و زیبا نیست؛ زن‌گریزی، جنسیت‌زدگی و نژادپرستی ازجمله این مسائل است که ماریانا روندونِ کارگردان در این فیلم محصول ونزوئلا روی آنها دست گذاشته است. پسرکی که همراه با دوستِ دخترش برنامه‌های دختر شایسته را تماشا می‌کند و از موهایش ناراضی است و دائم در تلاش است به طریقی آن را تغییر شکل دهد تا شبیه پسرهای دیگر و همین‌طور خواننده‌ی محبوبش شود، مشکلات زیادی را در خانواده به وجود می‌آورد. فیلمساز از همین موضوع به ظاهر ساده استفاده می‌کند تا از زن‌گریزی، هراس از دگرباشی و تابوهای موجود در فرهنگ لاتین (و بسیاری فرهنگ‌های دیگر) انتقاد کند.

حتما بخوانید » 10 فیلم برتر کره‌ای

در زمانه‌ی پروانه‌ها (Within the Time of the Butterflies)

• محصول ۲۰۰۱
• کارگردان: ماریانو باروسو
• بازیگران: سلما هایک، مارک آنتونی، ادوارد جیمز آلموس

خلاصه داستان: خواهران میرابال بعد از آنکه اعضای خانواده‌شان به دست نیروهای رژیم دیکتاتوری ترخیو در دومینیکن کشته می‌شوند، تبدیل به مبارز می‌شوند و در این راه جان خود را از دست می‌‌دهند.

فیلم لاتین

خواهران میرابال، به خاطر مخالفت و مبارزه‌ی سرسختانه با رژیم دیکتاتوری رافائل ترخیو در جمهوری دومینیکن تبدیل به نماد انقلاب شده‌اند. صدای مخالفت و فعالیت‌های آنها بر ضد ترخیو، که در نهایت منجر به مرگ سه نفرشان شد، گذشته‌ی تاریخی این ملت را به‌کل تغییر داد. نام این خواهران شهیدِ در راه وطن در میان کسانی که در راه دفاع از کشور در مقابل ظلم و تعدی جان خود را از دست داده‌اند، برجسته است. و این فیلم سعی می‌کند یاد آنها را زنده نگه دارد.

حتما بخوانید » فیلم ترسناک لاوکرفت

عشق سگی (Amores Perros)

• محصول ۲۰۰۰
• کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
• بازیگران: گائل گارسیا برنال، گویا تولدو

خلاصه داستان: سه قصه‌ی متفاوت که با یک تصادف رانندگی در مکزیکو سیتی به هم ربط پیدا می‌کنند. هر یک از این سه داستان به‌طور مستقل ظلم انسان‌ها نسبت به یکدیگر و وجه تاریک و تباه زندگی را به تصویر می‌کشد.

درست مثل آلفونسو کوارون، ایناریتو فیلمسازی است که همیشه بدون ظاهرسازی یا رمانتیک جلوه دادن فاجعه و بدبختی به جوانب خاصی از زندگی در مکزیک اشاره می‌کند. این فیلم، به جز ایده‌ی سنگین و خشونت آشکارش، نمونه‌ی ایده‌آلی از روایت موازی و همزمان چند قصه از طریق یک اتفاق است و همین‌طور بیان توصیفی کمیابی از نابرابری طبقاتی. «عشق سگی»، که به طرز خانما‌ن‌سوزی آزاردهنده است، در ذهن مخاطب باقی می‌ماند و به همین خاطر، یکی از بهترین فیلم‌های ایناریتو است.

حتما بخوانید » بهترین فیلم‌های ایرانی

زندگی ماهی‌ها (La Vida de los Peces)

• محصول ۲۰۱۰
• کارگردان: ماتیاس بایز
• بازیگران: سانتیاگو کاباررا، بلانکا لوین

خلاصه داستان: آندره، سفرنامه‌نویس ساکن برلین، که به نظر می‌رسد زندگیِ در سطح جهانی خوبی دارد، بعد از سال‌ها به دلیلی دوباره به سانتیاگو برمی‌گردد و آنجا با حادثه‌ای تراژیک مواجه می‌شود.

ترک خانه و خانواده برای پیگیری اهداف و آرزوها بخش جداناپذیر زندگی است؛ اما وقتی بعد از مدت‌ها دور بودن از خانه دوباره به خانه برمی‌گردی، چه اتفاقی می‌افتد؟ این فیلم محصول شیلی برنده‌ی جایزه‌ی گویا سعی می‌کند پاسخ این پرسش را بدهد. «زندگی ماهی‌ها» داستان بازگشت به خانه بعد از مدت‌ها و مواجهه با تعلقات را به شکل ساده‌ای روایت می‌کند؛ همان درام‌های عاشقانه‌ی آشنای لاتین که عشق به خانه و خانواده را به زیباترین شکل به تصویر می‌کشد و احساسات مخاطب را درگیر می‌کند.

حتما بخوانید » بهترین فیلم انیمیشن گلدن گلوب

من یک کارگردان هستم (I Am a Director)

فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین   

• محصول ۲۰۱۲
• کارگردان: خاویر کلون
• با حضور: کارلوس ریوار مارچاند، لارا آله‌مان، جیکوب مورالس، لیلیان هِرست

خلاصه داستان: کارلوس (کارلوس ریوار مارچاند) بعد از پنج سال حضور در هالیوود به خانه، پورتوریکو، برمی‌گردد تا اولین فیلم بلندش را بسازد.

رؤیای ساختن فیلم شخصی‌ به سراغ (اگر نگوییم همه) بیشتر عاشقان سینما می‌آید. با این حال، این رؤیا برای همه به واقعیت تبدیل نمی‌شود. بسیاری از این خیالپردازان یا در مرحله‌ی خیال باقی می‌مانند یا گول همین خیالپردازی‌ها را می‌خورند و فراموش می‌کنند که ساختن یک فیلم چقدر می‌تواند سخت باشد. «من یک کارگردان هستم» مستندنمایی (Mockumentary) است که چالش‌هایی را که فیلمساز در فرایند فیلمساز شدن با آن مواجه است، به شکلی طنزآلود به نمایش می‌کشد.

فیلمسازانی که در اول راه خود هستند، به‌خصوص غیرامریکایی‌ها و اینجا به طور ویژه امریکایی‌لاتین‌ها و اهالی کارائیب، با این فیلم و این پرسش ابدی که «آیا فیلمم را باید به زبان انگلیسی یا به زبان مادری بسازم؟» همذات‌پنداری می‌کنند.

حتما بخوانید » فیلم ترسناک

مثل آب برای شکلات (Like Water for Chocolate)

فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  فیلم سینمای لاتین فیلم سینمای لاتین  

• محصول ۱۹۹۲
• کارگردان: آلفونسو آرائو
• بازیگران: مارکو لئوناردی، لومی کاوازوس، یارلی آریزمندی

خلاصه داستان: تیتای زیبارو (لومی کاوازوس)، جوان‌ترین دختر خانواده، اجازه‌ی ازدواج با عشق واقعی‌اش، پدرو (مارکو لئوناردی) را ندارد. از آنجا که به حکم سنت، تیتا مسئول نگهداری از مادرش است، پدرو، در حالی که همچنان عاشق تیتاست، با خواهر بزرگ‌تر او (یارلی آریزمندی) ازدواج می‌کند. این موقعیت منجر به تنش زیادی در خانواده می‌شود و احساسات قوی تیتا به شکل خیال‌گونه‌ای در آشپزی نمود پیدا می‌کند.

این درام عاشقانه بر اساس رمانی با همین نام نوشته‌ی لائورا اسکیبل در سبک رئالیسم جادویی، که مردمان لاتین در آن ماهرند، ساخته شده است. مثل بسیاری از فرهنگ‌های قدیمی این فیلم درباره‌ی عشق به غذا و ابراز عشق در قالب غذاست. « مثل آب برای شکلات» قصه‌ی زنی عاشق را روایت می‌کند که با عشق غذا می‌پزد و با استفاده از رئالیسم جادویی نشان می‌دهد که چیزی چنین عادی و رومزه مثل آشپزی چطور می‌تواند تبدیل به تجربه‌ای رازآلود شود.

تماشای این ملودارم عاشقانه مثل یک رؤیاست. این فیلم در زمان اکران به پرفروش‌ترین فیلم خارجی در ایالات‌متحده (تا آن موقع) تبدیل شد. آلفونسو آرائو، کارگردان فیلم، را با درام عاشقانه‌ی دیگری به نام «راه رفتن روی ابرها» (A Walk in the Clouds) با بازی کیانو ریوز می‌شناسیم.

حتما بخوانید » 10 فیلم پرجستجوی گوگل

 

بهترین فیلم سینمای جهان فیلم فیلم سینمایی لاتین معرفی فیلم

25 مستند ناراحت کننده‌‌ی تاریخ سینما که حقایق تلخی را روایت می‌کنند

در لیست 17 مستند ناراحت کننده‌‌ ی تاریخ سینما که حقایق تلخی را روایت می‌کنند کدام مستند ها قرار دارند؟ بهترین مستند های ناراحت کننده‌‌ی تاریخ سینما که حقایق تلخی را روایت می‌کنند کدام مستند ها میباشند؟ برترین مستند ناراحت کننده‌‌ی تاریخ سینما کدام مستند میباشد؟

در ادامه پاسخی جامع به این سوالات خواهیم داد،همراه مجله اینترنتی ماهتوتا باشید.

گاهی اوقات، حقیقت ترسناک‌تر از خیال است. در این مقاله از مجله اینترنتی ماهتوتا 17 مستند ناراحت کننده و گاها آزار دهنده را نام بردیم که می‌توانند بیشتر از یک فیلم ترسناک برایتان دلهره ایجاد کنند. مستندها اغلب می‌توانند آزار دهنده‌تر از خوش ساخت‌ترین فیلم‌های ترسناک باشند. ارواح، شیاطین و قاتلان نقاب‌دار خوب و وحشتناک هستند، اما ترس‌های دنیای واقعی این پتانسیل را دارند که مدت طولانی‌تری در ذهنتان بمانند و باعث شوند دیدگاه عمیق‌تری به جهان پیرامون خود داشته باشید.

 

ساخت مستند یا روایت یک داستان واقعی به صورت مستند کار ساده‌ای نیست. بنابراین مستندسازان مختلفی که موفق به درک عجیب‌ترین، تاریک‌ترین و غیر قابل وصف‌ترین موضوعات می‌شوند، شایسته ستایش از سوی دوستداران فیلم هستند.

فریبکار (The Imposter)

• کارگردان: بارت لیتون
• بازیگران: فردریک بوردین، آدام اوبرایان، آنا روبن
• محصول: ۲۰۱۲
• امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰

این مستند وحشتناک بر ناپدید شدن پسر بچه‌ای به نام نیکلاس بارکلی ۱۳ ساله از شهر سن آنتونیو تگزاس در سال ۱۹۹۴ و داستان باورنکردنی شایعه پدیدار شدنش تمرکز دارد.

بارت لیتون در یک تحقیق دو جانبه داستان عجیب قربانیان و عاملان پرونده را مورد بررسی قرار می‌دهد، اما با پیشرفت تحقیقات و افشای رازهای شگفت‌انگیز آن، هویت شرور واقعی به موضوعی پیچیده‌تر از آنچه انتظار می‌رود تبدیل می‌شود.

حتما بخوانید » مستند مهم

کمپ مسیح (Jesus Camp)

• کارگردان: راشل گریدی، هیدی ایویگ
• بازیگران: بکی فیشر، تد هگارد، مایک پاپانتونیو
• محصول: ۲۰۰۶
• امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰

فیلم هیدی ایویگ و راشل گریدی که در اردوگاه تابستانی مسیحیان در داکوتای شمالی فیلمبرداری شده است، در طول این سال‌ها به دلیل نمایش تلقینات مذهبی با سواستفاده عاطفی، همچنان تاثیر خود را حفظ کرده است. «کمپ مسیح» با بررسی کمپین بکی فیشر بنیانگذار اردوگاه برای القای تقدس و افکار پاک به کودکانی که به او اعتماد کرده بودند، سه جوان را به طور خاص دنبال می‌کند و نگرش آن‌ها را نسبت به ایمان و نحوه بازتاب آن‌ را از دیدگاه خودشان بررسی می‌کند.

اگر صحنه‌هایی که کودکان با گریه دست به آسمان بلند می‌کنند به اندازه کافی آزار دهنده نباشد، روشی که فیشر آن‌ها را تشویق می‌کند که «آمریکا را برای عیسی پس بگیرند» و جورج دبلیو بوش را به عنوان یک منجی بهشتی در مقابلشان بالا می‌برد قطعا اثرات نگران کننده‌ای در جامعه کنونی آمریکا بر جای گذاشته است.

حتما بخوانید » بهترین مستند های 2020

عمل کشتن (The Act Of Killing)

• کارگردان: جاشوآ اوپنهایمر
• بازیگران: انوار کونگو، هرمان کوتو، آدی زولکادری
• محصول: ۲۰۱۲
• امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰

مستند مشهور جاشوا اوپنهایمر بی‌نهایت غنی و به همان اندازه آزار دهنده است. این فیلم با بررسی عوارض روانی کسانی که در اعدام دسته جمعی میلیون‌ها کمونیست در اندونزی سال ۱۹۶۵ شرکت کردند، مرز بین واقعیت و داستان‌پردازی را به طرز ماهرانه‌ای محو می‌کند.

شرکت کنندگان که توسط اوپنهایمر انتخاب شدند، به طرز شگفت‌انگیزی قتل‌ها را در ژانرهای مختلف فیلم در مقابل دوربین‌ها بازسازی کرده‌اند تا تجربه‌ای سوررئال و ترسناکی برای بیننده بوجود آورند.

حتما بخوانید » مستند حیات وحش

دیوانه‌های تیتیکات (Titticut Follies)

• کارگردان: فردریک وایزمن
• بازیگران: –
• محصول: ۱۹۶۷
• امتیاز متاکریتیک: –
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰

شاید اکنون تصور آن دشوار باشد، اما تا اواسط قرن و زمانی که افشاگری‌هایی مانند مستند «دیوانه‌های تیتیکات» به کارگردانی فردریک وایزمن درباره‌ی تیمارستان‌ها و شرایط بد زندگی‌ بیمارانشان به انجام رسند، تعداد بی‌شماری از آسایشگاه‌های روانی در سراسر ایالات متحده وجود داشتند. در این نگاه بی‌نظیر به وضعیت یک موسسه روانی در ماساچوست، وایزمن نشان می‌دهد که چگونه بیماران مورد تمسخر، تغذیه اجباری، برهنه شدن و رفتارهای حیوانی شدید قرار می‌گیرند که فضای وحشتناک گوتیکی را به تصاویر به اندازه کافی ناراحت کننده فیلم می‌افزاید.

ایالت ماساچوست بنا بر دستور حفاظت از حریم خصوصی بیماران پخش این مستند را برای ۲۴ سال ممنوع اعلام کرده بود تا زمانی که به طور گسترده‌تری در سال ۱۹۹۱ مورد توجه قرار گرفت و در بسته شدن بسیاری از مراکز روانپزشکی مانند آن نقش اساسی داشت.

حتما بخوانید » 10 فیلم پرجستجوی گوگل

روزهای صفر (Zero Days)

• کارگردان: الکس گیبنی
• بازیگران: رالف لنگر، مایکل هایدن، یوسی ملمن
• محصول: ۲۰۱۶
• امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰

مستندساز برنده اسکار، الکس گیبنی، به داستان ویروس رایانه‌ای اسرارآمیز استاکس نت که باعث نگرانی در سراسر جهان شده بود، و همچنین ریشه‌های تاریک آن و پیامدهای وسیع هدف فرض شده آن برای آسیب رساندن به برنامه هسته‌ای ایران می‌پردازد.

اگر شهرت بی‌بدیل گیبنی در کار نبود، «روزهای صفر» به دلیل استفاده از اطلاعات مختلف از منابع ناشناخته، به معنای واقعی کلمه باورنکردنی به نظر می‌رسید.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های دنیا

پل (The Bridge)

• کارگردان: اریک استیل
• بازیگران: جین اسپراژ، کارولین پرسلی، اریک گلینز
• محصول: ۲۰۰۶
• امتیاز متاکریتیک: ۵۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰

پل گلدن گیت سان فرانسیسکو نه تنها یکی از نمادهای شگفت‌انگیز معماری آمریکایی است، بلکه یکی از نقاط مهم خودکشی این کشور هم به شمار می‌رود. مستند «پل» میراث غم‌انگیز این معماری را بررسی می‌کند و مصاحبه‌ای با خانواده و دوستان کسانی که در طول سال فیلمبرداری از پل پریده بودند، ارائه می‌دهد.

به طرز تکان دهنده‌ای، کارگردان اریک استیل تقریبا ۱۰۰۰۰ ساعت فیلم گرفت و ۲۳ مورد از ۲۴ مورد مرگ در سال ۲۰۰۴ را در زمان وقوعشان ضبط کرد. «پل» یکی از بی‌نظیرترین و ناراحت کننده‌ترین بررسی‌های بیماری روانی است که تا به حال در یک فیلم انجام شده است.

حتما بخوانید » بهترین سریال های کره ای

کابوس (The Nightmare)

• کارگردان: رادنی اشر
• بازیگران: هدر لنگنکمپ، جانی دپ، نیکول بازوورث
• محصول: ۲۰۱۵
• امتیاز متاکریتیک: ۶۸/ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۸ از ۱۰

فیلم «کابوس» رودنی اشر به موضوع کمتر پرداخته شده فلج خواب به سبک و سیاق یک فیلم ترسناک می‌پردازد.

اشر با حرف زدن در خواب، عکس‌العمل‌های عجیب و تصاویر واقعا نگران کننده، پدیده اختلالی را که ما درباره آن زیاد نمی‌دانیم را مورد بررسی قرار می‌دهد، و حتی اگر شما اعتقاد ندارید که شیاطین یا بشقاب پرنده‌ها عامل آن هستند، فهمیدن این واقعیت که یکی از بیمارانش چه کسی است که به فلج خواب دچار می‌شود بسیار ناراحت کننده است.

حتما بخوانید » سریال this is us

شوآ (Shoah)

• کارگردان: کلود لنزمن
• بازیگران: پل هیلبرگ، کلود لنزمن، جان کارسکی
• محصول: ۱۹۸۵
• امتیاز متاکریتیک: ۹۹ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۷ از ۱۰

مستندهای مفصل زیادی درباره هولوکاست ساخته شده است، اما بزرگترین، محترمانه‌ترین و ناراحت کننده‌ترین وقایع این جنایت در سال ۱۹۸۵ توسط کلود لنزمن ساخته شد. شوآ  یازده سال و نه ساعت ساختش به طول انجامید و عنوان آن برگرفته از یک کلمه عبری به معنای «فاجعه» است که اکنون به عنوان اصطلاحی برای خود هولوکاست نیز استفاده می‌شود. شاهکار مستند لنزمن از نظر وسعت و جاه‌طلبی تقریبا غیرقابل تصور است.

این واقعیت که هیچ فیلمی از اردوگاه‌های مرگ در آن دیده نمی‌شود و فقط از مصاحبه با کسانی تشکیل شده است که زندگی آن‌ها مستقیما تحت تاثیر این فاجعه قرار گرفته، بسیار چشم‌گیرتر است. همین موضوع شوآ را نه تنها به یکی از ناراحت کننده‌ترین مستندهای تمام دوران، بلکه احتمالا بهترین آن‌ها تا کنون تبدیل می‌کند.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های فرانسوی

مرد گریزلی (Grizzly Man)

• کارگردان: ورنر هرتسوک
• بازیگران: تیموتی تردول، ورنر هرتسوک، جوئل پالوواک
• محصول: ۲۰۰۵
• امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰

اسطوره سینما، ورنر هرتزوگ، چند مستند ناراحت کننده به نام خود دارد، اما هیچ کدام به اندازه «مرد گریزلی» وحشتناک و از نظر وجودی بغرنج نیستند. هرتزوگ با بررسی ظاهرا ساده روزهای پایانی عمر تیموتی تردول علاقه‌مند به خرس، از ویدیوهای واقعی که خود در آلاسکا گرفته برای تهیه‌ی این کلاژ وحشتناک از یک فرد تنها و ناامید استفاده می‌کند.

اما، به روش معمول هرتزوگ، این پرتره خاص طنین عمیق‌تر و مضطرب کننده‌تری به خود می‌گیرد. بررسی اینکه انسان چه اهمیت ناچیزی برای یک جهان دارد و جهان غرایز حیوانی و هرج و مرج تصادفی هر چقدر هم که ما سعی کنیم به آن معنا دهیم اهمیتی ندارد.

حتما بخوانید » فیلم سینمای لاتین

به لیث خوش آمدید (Welcome To Leith)

• کارگردان: جویی کری
• بازیگران: رایان لنز، امبر چتز، کریگ کاب
• محصول: ۲۰۱۵
• امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰

لیث، یک شهر کوچک در داکوتای شمالی با جمعیتی انگشت شمار است که توسط گروهی از نئونازی‌ها که به دنبال تاسیس یک جامعه ناسیونالیست سفیدپوست هستند، انتخاب و تصرف شده است. اما ساکنان این شهر شرایط ایجاد شده توسط آن‌ها را نمی‌پذیرند.

«به لیث خوش آمدید» که عمدتا از مجموعه‌ای از ویدیوهای تکان دهنده از ساکنان لیث در برابر اقدامات تهاجمی سیاسی، حقوقی و گاهی شخصی گروه ساخته شده است، ساختاری کاملا مرتبط و قابل ملاحظه‌ای از ایدیولوژی و سازمان مدرن برتری‌خواه سفید ارائه می‌دهد.

حتما بخوانید » بهترین انیمیشن های جهان

زکریای عزیز؛ نامه‌ای به پسری درباره‌ی پدرش (Dear Zachary: A Letter To A Son About His Father)

• کارگردان: کورت کوئن
• بازیگران: دکتر اندرو بگبی، دکتر شرلی ترند، کورت کوئن
• محصول: ۲۰۰۸
• امتیاز متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰

«زکریای عزیز؛ نامه‌ای به پسری درباره پدرش» به سادگی یکی از استثمارگرانه‌ترین فیلم‌های موجود در این فهرست است، با این حال اثربخشی آن غیرقابل انکار است و بهترین کار این است که تا آنجا که ممکن است اطلاعات کمی در مورد فیلم داشته باشیم.

هنگامی که دکتر اندرو باگی ۲۸ ساله مرده پیدا می‌شود، مشخص می‌شود که او توسط دوست دختر سابق باردار خود که هنگام آزادی با قید وثیقه به کانادا گریخته بود، کشته شده است. یک دوست و فیلمساز شخصی، کورت کوئن، جمع‌آوری فیلم‌های خانگی و مصاحبه‌ها را آغاز می‌کند تا به پسر بابی، زکریا، امکان این را دهد تا در حین بزرگ شدنش با پدر فوت شده‌اش آشنا شود، اما تلاش والدین بابی برای حضانت نوه‌شان عواقب غیر منتظره‌ای را در پی دارد.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های جهان

کشتار آمریکا (The Killing Of America)

• کارگردان: شلدون رینان
• بازیگران: ادموند کمپر، جان لنون، دین کورل
• محصول: ۱۹۸۱
• امتیاز متاکریتیک: –
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰

«کشتار آمریکا» در گذر زمان، برای بهره‌برداری از سبک فیلم‌های «موندو» (سبکی در فیلم‌سازی) و برداشت بینندگان خارجی از ایالات متحده به عنوان کشوری دیوانه و خشن ساخته شده است.

مستند ناراحت کننده‌‌

این فیلم با تمرکز بر قاتلان سریالی، ترورها و مرگ‌های خشونت‌آمیز در سال‌های قبل از تیراندازی در مدارس کلمباین به عنوان نقصی در وجود آمریکایی‌ها، در حال حاضر شبیه هشدار به نظر می‌رسد. فیلم‌های وحشتناک «کشتار آمریکا» تنها نیمی از این واقعیت ناراحت کننده است که مشکلاتی که در آن اشاره شده از زمان اکران آن تشدید شده است.

حتما بخوانید » بهترین فیلم های فرانسوی

غلغلک (Tickled)

مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌

• کارگردان: دیوید فریر، دیلان ریو
• بازیگران: دیوید فریر، دیلن ریو، مارکو ریلمونته
• محصول: ۲۰۱۶
• امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰

مستند پیچیده دیوید فریر، دنیای غلغلک‌های استقامتی حرفه‌ای را بررسی می‌کند که بسیار عجیب به نظر می‌رسد. اما «غلغلک» بیشتر درباره یک شخصیت پنهان است که در مرکز دنیای مینیاتوری آن قرار دارد.

این تمرین به خودی خود بیش از اینکه نوعی خودآزار و دگرآزاری محسوب شود، در واقع تا حدودی شیرین است، اما رفتار وسواسی و توهین‌آمیز حامی ثروتمندی که ویدیوهای مختلفی از قلقلک دادن حرفه‌ای را تامین می‌کند چیزی است که واقعا مستند را شکل می‌دهد و منجر به یک تصویر ترسناک از قدرتی می‌شود که می‌تواند توسط یک ترول اینترنتی ناشناس بوجود آید.

حتما بخوانید » انیمیشن‌ آسیایی

می ماکسیما کولپا؛ سکوت در خانه خدا (Mea Maxima Culpa: Silence In The House Of God)

مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌

• کارگردان: الکس گیبنی
• بازیگران: الکس گیبنی، کریس کوپر، جان اسلاتری
• محصول: ۲۰۱۲
• امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰

«می ماکسیما کولپا» تفسیر دیگری از الکس گیبنی پرکار، جزییات تاریخی سواستفاده جنسی از کودکان در کلیسای کاتولیک و سرپوش گسترده آن را روایت می‌کند.

داستان‌های هولناکی که از دیدگاه چهار مرد ناشنوا که در کودکی مورد سواستفاده جنسی کشیش‌ها قرار گرفتند، توسط بازیگران جان اسلتری، اتان هاوک، جیمی شریدان و کریس کوپر بیان می‌شود. مستند گیبنی هر چند واقعا وحشتناک باشد، در نهایت درباره قدرت بازماندگان آن است. با این وجود، نوری که بر جنایاتی که هنوز تا حد زیادی بدون مجازات باقی مانده‌اند می‌تابد، برخلاف بسیاری از مستندهای دیگر گیبنی به مخاطب یادآوری می‌کند که بازماندگان تا چه مدتی در زنج و عذاب بودند و بسیاری از آن‌ها هنوز هم از آسیب‌های آن در امان نیستند.

حتما بخوانید » فیلم ماشینی

کراپسی (Cropsey)

مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌ مستند ناراحت کننده‌‌

• کارگردان: جاشوا زیمن
• بازیگران: جاشوا زیمن، آندره رند، باربارا برنکاسیو
• محصول: ۲۰۰۹
• امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰

مستندهای کمی هستند که به دنبال ریشه و حقیقت افسانه‌های محلی و قدیمی بگردند و تعداد کمی از این بین به اندازه «کراپسی» تاثیرگذار و وحشتناک هستند.

حتما بخوانید » سریال کمدی

این مستند در واقع پیوندی بین ناپدید شدن واقعی پنج کودک در استتن آیلند با افسانه نسخه نیویورکی از قاتلی معروف به «کراپسی» است. این فیلم ممکن است رضایت‌بخش یا تامل برانگیز نباشد، اما فاصله اندک بین واقعیت و داستان در این سفر تاریک، به اندازه ترسناک بودنش جذابیت زیادی هم برای بیننده ایجاد می‌کند.

حتما بخوانید » سریال فانتزی

 

سینمای جهان مستند