بهترین فیلم های ترسناک لاوکرفت (وحشت کیهانی) کدام فیلم ها هستند؟ در لیست 13 فیلم ترسناک لاوکرفت (وحشت کیهانی) کدام فیلم های ترسناک قرار دارند؟ برترین فیلم ترسناک لاوکرفت (وحشت کیهانی) از نظر بینندگان کدام فیلم ترسناک است؟ بهترین فیلم های ترسناک لاوکرفت (وحشت کیهانی) براساس آمار کدام فیلم ها هستند؟
در ادامه پاسخی جامع به این سوالات خواهیم داد،همراه ما باشید.
فیلم‌های ترسناک زیرژانر لاوکرفت مانند «زیر آب» (Underwater) و «فصل ارواح» (Banshee Chapter) طرفداران و منتقدان خاص خودشان را دارند. در این مقاله از مجله اینترنتی ماهتوتا ما 13 تا از این فیلم‌ها را از بهترین تا بدترین معرفی می‌کنیم. زیرژانر لاو کرفت به فیلم‌های ترسناکی گفته می‌شود که روی ترس از ناشناخته‌ها و چیزهای درک نشدنی یا دانش ناشناخته‌ها تاکید دارند و به ترس کیهانی معروف شده‌اند
شاید به خاطر ماهیت خاص این ژانر، فیلم‌های ترسناک زیرژانر لاوکرفت در عین محبوبیت راه دشواری برای دستیابی به موفقیت مورد نظرشان داشته باشند. نمونه‌هایی از این ژانر آثاری مانند «سه‌گانه‌ی آخرالزمان جان کارپنتر» (John Carpenter’s Apocalypse Trilogy)، «مندی» (Mandy)، «بیگانه» (Alien) و «منطقه‌ی نیمه روشن» (Twilight Zone) هستند. از طرف دیگر در هالیوود آثار مستقل به ویژه در موضوعات، سطح تصاویر گرافیکی و نتیجه‌ی کلی غیرقابل پیش‌بینی هستند.
بسیاری از کارگردان‌ها این مدل فیلم ترسناک را امتحان کرده‌اند، که معمولا بُعد مفهومی بالا و طراحی به یاد ماندنی داشتند. بسیاری از این آثار که مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفته‌اند، بعدا به عنوان فیلم‌های کالت ستایش، و برخی هم در نهایت بدون توجه رها شدند.
فصل ارواح (Banshee Chapter)
- کارگردان: بلیر اریکسون
- بازیگران: تد لواین، کاتیا وینتر، مایکل مک‌میلیان و …
- محصول: ۲۰۱۳
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
این فیلم ترسناک در سال ۲۰۱۳ بر روی یک فیلمساز و روزنامه‌نگار متمرکز است که در جستجوی پاسخ چگونگی ارتباط مرگ عجیب و ترسناک دوستش با آزمایش DMT دولت است. این اقدامات و ترس‌ها هیجان‌انگیز است و وجود برخی از شخصیت‌های به یاد ماندنی و تصاویر ساده و در عین حال ترسناک به جنبه‌های بی‌معنی طرح و خود فیلم کمک می‌کند.
اگرچه این فیلم بارها و بارها به یک فاندفوتیج (found-footage) نزدیک می‌شود، و هیچ احساس نمی‌شود که فیلم‌برداری در پشت صحنه حضور دارد، اما این سوال پیش می‌آید که پس برخی از سکانس‌ها چگونه ضبط شدند؟ با این وجود، این فیلم لرزه بر اندام بیننده خواهد انداخت.
زیر آب (Underwater)
- کارگردان: ویلیام اوبنک
- بازیگران: کریستن استوارت، ونسان کسل، جسیکا هنویک و …
- محصول: ۲۰۲۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۸ از ۱۰۰
اکران اخیر ۲۰۲۰ با بازی کریستن استوارت منتقدان را به دو گروه تقسیم کرد. به نظر می‌رسید برخی بی‌تفاوت باقی می‌مانند و برخی لحظات سرگرم کننده‌ای را تجربه میکنند. اساسا این فیلم مشابه «بیگانه» است که در زیر آب اتفاق می‌افتد. داستان در یک سکو رخ می‌دهد که به دلیل حمله‌ی موجوداتی که از اعماق دریا محافظت میکنند، شروع به خراب شدن می‌کند.
وحشت کیهانی
در واقع این فیلمی نیست که ترسناک باشد و طراحی و ایده‌های منحصر به فردی داشته باشد، اما صحنه‌های کشتار به همان اندازه خلاقانه و ناراحت کننده هستند. در حالی که دیدن تکه پاره شدن آدم‌ها به شکل ناخوشایندی سرگرم کننده است، اما ناهماهنگی در قسمت‌های هیجان‌انگیز، کلا آخرین لحظات فیلم را خراب می‌کند.
رنگ خارج از فضا (Color Out Of Space)
- کارگردان: ریچارد استنلی
- بازیگران: نیکولاس کیج، مادلین آرتور، جولی ریچاردسون و …
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۷۰ از ۱۰۰
فیلم نیکولاس کیج طبق معمول نامه‌ی عاشقانه‌ای به لاوکرفت است. مخاطبان و منتقدان، هر دو داستان این فیلم را به باد انتقاد گرفتند، اما از چیزهای زیادی هم مانند جلوه‌های ویژه‌ی ناخوشایند و طراحی موجودات و همچنین خود کیج چشم‌پوشی کردند.
فیلم ترسناک لاوکرفت
در حالی که طرح کلی داستان چندان جذاب و متفاوت نبود و منجر به تکراری فراموش نشدنی از فیلم «در کام جنون» (In the Mouth of Madness) شد، اما مردم هنوز هم علیرغم کاراکترهای ضعیف آن را بخاطر برخی از اجراها و جلوه‌های ویژه ستایش میکنند.
خلأ (The Void)
- کارگردان: استیون کستانسکی، جرمی گیلسپی
- بازیگران: الن وانگ، کاتلین مونرو، آرون پال و …
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
در حالی که این فیلم با مفهومی قوی به ژانر لاوکرافت اختصاص دارد، بدون ارائه‌ی طرح و شخصیت‌های مشخص، با فرمول فیلم «موجود» (The Thing) ساخته شده است.
این فیلم در مورد گروهی از مردم است که در یک بیمارستان کوچک توسط یک فرقه با لباس‌های عجیب تحت تعقیب هیولاهای جهش یافته به دام افتاده‌اند. به نظر می‌رسید «خلأ» می‌خواست بیشتر عناصر وحشت درک نشدنی را به نمایش بگذارد تا اینکه روابط آنها را صیقل دهد. با این وجود سرگرم کننده است، و این فیلم توانسته جایگاه کالت را بدست آورد.
ستاره‌ی دریایی (Starfish)
- کارگردان: ای‌تی وایت
- بازیگران: ویرجینیا گاردنر، کریستینا مسترسون، اریک بیکرافت و …
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰
این فیلم به نسبت اینکه بسیاری معتقد بودند کم مایه ارائه شده، ساختار بسیار متفاوتی دارد. داستان از این قرار است که زن جوانی پس از مرگ دوستش عصبانی است و با یک تهمت به حال خود رها شده. او دریافت که می‌تواند از طریق نوارهای کاست باقی مانده از زمان و مکان عبور کند و در نتیجه، جهان در یک مارپیچ کیهانی و از هم پاشیده نمایش داده می‌شود.
ستاره‌ی دریایی یک فیلم هنری است، یعنی احتمال اینکه مردم آن را دوست داشته باشند یا نداشته باشند کاملا شانسی است. گرچه بسیاری از زیبایی‌های نمایش داده شده در این فیلم زرق و برق‌دار و چشمگیر است، اما داستان ضعیف است و همین امر باعث می‌شود کمتر به یاد ماندنی شود. وجود آهنگ باعث می‌شود که بیشتر شبیه یک موزیکال باشد، آهنگی که یکی پس از دیگری پخش می‌شود و فیلم شروع به تبدیل شدن بیشتر و بیشتر به یک رشته از موزیک ویدئو می‌کند. اگرچه این ممکن است بعضی را راضی کند، اما به نظر می‌رسید که بسیاری دیگر را آزار می‌دهد.
ماه عسل (Honeymoon)
- کارگردان: لی شانیاک
- بازیگران: رز لزلی، هری ترداوی، بن هوبر و …
- محصول: ۲۰۱۴
- امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
یک زن و شوهر جوان برای ماه عسلشان به یک کلبه در جنگلی دور سفر میکنند. وقتی یک شب، شوهر عروس را خارج از کلبه و در حال کارهای عجیب پیدا می‌کند، شک می‌کند که او همان زنی باشد که قبلا می‌شناخت.
در ابتدا، برای جلب تماشاگران شخصیت‌ها به عنوان یک زوج دوست‌داشتنی نشان داده شدند، کمی بعدتر فیلم با گرافیکی‌تر و مرموزتر شدن، در نهایت بهتر می‌شود. هرچند که رمز و راز باعث می‌شود مخاطب معلق بماند. بسیاری برخلاف پایان فیلم، از جلوه‌های ویژه رضایت داشتند و بازیگران نیز هرچه پیش می‌رفت بهتر می‌شدند.
او فردا می‌میرد (She Dies Tomorrow)
- کارگردان: ایمی سایمتز
- بازیگران: کیت لین شیل، اولیویا دادلی، جین آدامز و …
- محصول: ۲۰۲۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
در این کمدی سیاه روانشناختی، گروهی از شخصیت‌ها به دلیل وجود یک فکر مسری، به دنبال پیدا کردن اصل وجودی خود هستند. با شروع از یک زن، فکر مرگ و/ یا پایان زندگی در روز بعد ظاهر می‌شود، و رمز و راز و ناخوشایندی که به همراه دارد، فضای زیادی برای مرموز بودن ایجاد می‌کند.
در حالی که مفهوم فیلم تا انتها بسیار قوی باقی می‌ماند و بینندگان را به نکته‌ای ظریف درباره‌ی مرگ دعوت می‌کند، صحنه‌های تکراری و استفاده از موسیقی مرموز، موضوع اگزیستانسیالیسم فیلم را نامطلوب و دلخراش نشان می‌دهد.
مارپیچ (Spiral)
- کارگردان: هایگوچینسکی
- بازیگران: اریک هتسون، فی فن، ایون کیونگ شین و …
- محصول: ۲۰۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
این فیلم با نام ارجینال «اوزوماکی» (Uzumaki) اقتباس سینمایی از حماسه‌ی وحشتناک مانگای جونجی ایتو است که از زمان اکران تاکنون محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
از سوی دیگر، مطلوبیت آن در میان منتقدان، طرفداران ایتو و مخاطبان کمتر از حد انتظار بوده است. بسیاری احساس کردند که این داستان معنی و مضامین مانگا را به طور کلی خلاصه می‌کند، یعنی فصل اول طرح کلی فیلم را شکل می‌دهد، و در نتیجه بحث و جدل زیادی در بین خوانندگان اوزوماکی اتفاق افتاد. جلوه‌های ویژه و سبک، بسیاری از کاراکترها را تهوع‌آور و نفرت‌انگیز کرد، در نتیجه بسیاری معتقد بودند که برای بار دوم نمی‌توانند آن را ببینند.
یک مجموعه انیمیشن کوتاه و جدید بر اساس مانگا قرار است در آینده‌ی نزدیک از شبکه‌ی تونامی (Toonami) پخش شود.
جاده‌ی آجر زرد (YellowBrickRoad)
- کارگردان: اندی میتن، جس هالند
- بازیگران: کسیدی فریمن، آنسا رمزی، لی ویلکوف و …
- محصول: ۲۰۱۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۲ از ۱۰۰
یک شهر کوچک پس از تماشای جمعی فیلم «جادوگر اُز» (The Wizard of Oz) در جنگل ناپدید می‌شود. جسد چند صد نفر پیدا می‌شود و وضعیت آنها نشان می‌دهد که قبل از مرگ دیوانه شده‌اند. چندین دهه بعد، افسانه‌ی «جاده‌ی آجر زرد» همچنان پابرجاست، و قول می‌دهد هر کسی که بتواند به پایان آن برسد، گنجینه‌ی بزرگی را پیدا خواهد کرد.
بی‌پایان (The Endless)
- کارگردان: جاستین بنسون، آرون مورهد
- بازیگران: جاستین بنسون، آرون مورهد، کالی هرناندز و …
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
فیلمی در مورد دو برادر، که قبلا از اعضای یک فرقه بودند، وقصد دارند به یاد قدیم‌ها به این فرقه برگردند. این یک اقدام کاملا اشتباه است، زیرا برادر کوچکتر متقاعد شده که زندگی فرقه‌ای بهتر است و ارزش زیستن دارد. پس از بازگشت، به هر دلیلی، اتفاقات عجیبی شروع به رخ دادن می‌کند.
این فیلم مخاطبان را بدون هیچ تصوری تنها می‌گذارد. طرح و وسایل ترسناک نیستند و گرچه می‌توان آنها را جالب دانست، اما سفر آزار دهنده‌ی کاراکترها به یک پایان غیر منتظره منجر می‌شود.
